пухлава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пухлава́ты пухлава́тая пухлава́тае пухлава́тыя
Р. пухлава́тага пухлава́тай
пухлава́тае		 пухлава́тага пухлава́тых
Д. пухлава́таму пухлава́тай пухлава́таму пухлава́тым
В. пухлава́ты (неадуш.)
пухлава́тага (адуш.)		 пухлава́тую пухлава́тае пухлава́тыя (неадуш.)
пухлава́тых (адуш.)
Т. пухлава́тым пухлава́тай
пухлава́таю		 пухлава́тым пухлава́тымі
М. пухлава́тым пухлава́тай пухлава́тым пухлава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пухлава́ты пухлова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пухлава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, злёгку пухлы. Пухлаватыя рукі. □ Акінуўшы позіркам крыху дзіцячы выраз твару паэта з добрымі, даверлівымі вачыма і пухлаватымі вуснамі, цяжка было даць веры, што перад табой умелы канспіратар. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пухлава́ты weich, rund, voll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)