пустэ́льны, -ая, -ае.

1. гл. пустэльня.

2. Бязлюдны, пусты.

П. дом.

|| наз. пустэ́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пустэ́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пустэ́льны пустэ́льная пустэ́льнае пустэ́льныя
Р. пустэ́льнага пустэ́льнай
пустэ́льнае		 пустэ́льнага пустэ́льных
Д. пустэ́льнаму пустэ́льнай пустэ́льнаму пустэ́льным
В. пустэ́льны (неадуш.)
пустэ́льнага (адуш.)		 пустэ́льную пустэ́льнае пустэ́льныя (неадуш.)
пустэ́льных (адуш.)
Т. пустэ́льным пустэ́льнай
пустэ́льнаю		 пустэ́льным пустэ́льнымі
М. пустэ́льным пустэ́льнай пустэ́льным пустэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пустэ́льны пустэ́льная пустэ́льнае пустэ́льныя
Р. пустэ́льнага пустэ́льнай
пустэ́льнае		 пустэ́льнага пустэ́льных
Д. пустэ́льнаму пустэ́льнай пустэ́льнаму пустэ́льным
В. пустэ́льны (неадуш.)
пустэ́льнага (адуш.)		 пустэ́льную пустэ́льнае пустэ́льныя (неадуш.)
пустэ́льных (адуш.)
Т. пустэ́льным пустэ́льнай
пустэ́льнаю		 пустэ́льным пустэ́льнымі
М. пустэ́льным пустэ́льнай пустэ́льным пустэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустэ́льны пусты́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пустэ́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пустэльні; уласцівы пустэльні. Пустэльны клімат. Пустэльная расліннасць.

2. Бязлюдны, пусты. Дом вялізны і прыгожы, па-гаспадарску агледжаны. Толькі асірацеў ён цяпер, стаў такі ціхі і пустэльны. М. Ткачоў. Дарога была пустэльная і ціхая, затое лес поўніўся птушыным рознагалоссем. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустэ́льны гл. пустынны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пустэ́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Тое, што і пустыня.

|| прым. пустэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пусты́нный

1. пусты́нны;

2. (безлюдный) пустэ́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ustronny

адасоблены; пустэльны; зацішны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deserted [dɪˈzɜ:tɪd] adj.

1. пустэ́льны, апусце́лы;

become deserted апусце́ць

2. кі́нуты;

a deserted wife кі́нутая жо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)