пу́дынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пу́дынг пу́дынгі
Р. пу́дынгу пу́дынгаў
Д. пу́дынгу пу́дынгам
В. пу́дынг пу́дынгі
Т. пу́дынгам пу́дынгамі
М. пу́дынгу пу́дынгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пу́дынг, -у, мн. -і, -аў, м.

Запяканка з круп, мукі, тварагу і пад. з фруктамі, ласункамі ці іншымі прыправамі.

Тварожны п.

Яблычны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́дынг, -гу м., кул. пу́динг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́дынг, ‑у, м.

Запяканка з круп, мукі, тварагу і пад. Тварожны пудынг.

[Англ. pudding.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́дынг м кул Pdding m -s, -e і -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пу́дынг

(англ. pudding)

запяканка з круп, мукі, тварагу і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пу́дынг ’запяканка з тварагу, мукі і інш.’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. пу́динг з англ. pudding (або ням. Pudding, фіксуецца з 1700 г.), што, у сваю чаргу, з франц. boudin ’крывянка’ (> польск. bydyń ’малочны кісель’), у аснове якога лац. botulus ’каўбаса; вантробы’ (Фасмер, 3, 401; Васэрцыэр, 180; Сной, 513).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пу́динг кул. пу́дынг, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rice pudding [ˌraɪsˈpʊdɪŋ] n. ры́савы пу́дынг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Yorkshire pudding [ˌjɔ:kʃəˈpʊdɪŋ]n. ёркшы́рскі пу́дынг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)