пу́говка ж. гу́зічак, -чка м.;
◊
нос пу́говкой шутл. нос гу́зікам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пуговка
Том: 29, старонка: 341.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
гу́зічак, -чка м., уменьш. пу́говка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пу́гаўка 1 ’гузік’ (чач., лоеў., ветк., Мат. Гом.; Мат. Маг.), рус. пуговка ’тс’. Арэальнае інавацыйнае ўтварэнне ад *pqgy, pogbvb, цэнтр якога знаходзіўся на рускай моўнай тэрыторыі.
◎ Пу́гаўка 2 (пу́говка) ’п’яўка’: напився якъ пуговка (Нас.), пу́‑ гаўка ’балотная п’яўка’ (дзісн., Крывіч, 1924, 2, 108). Утворана ад пу́гаць ’прагна піць’ (гл.), так яшчэ ў Насовіча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)