псіхо́лага-крыміналісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхо́лага-крыміналісты́чны псіхо́лага-крыміналісты́чная псіхо́лага-крыміналісты́чнае псіхо́лага-крыміналісты́чныя
Р. псіхо́лага-крыміналісты́чнага псіхо́лага-крыміналісты́чнай
псіхо́лага-крыміналісты́чнае
псіхо́лага-крыміналісты́чнага псіхо́лага-крыміналісты́чных
Д. псіхо́лага-крыміналісты́чнаму псіхо́лага-крыміналісты́чнай псіхо́лага-крыміналісты́чнаму псіхо́лага-крыміналісты́чным
В. псіхо́лага-крыміналісты́чны (неадуш.)
псіхо́лага-крыміналісты́чнага (адуш.)
псіхо́лага-крыміналісты́чную псіхо́лага-крыміналісты́чнае псіхо́лага-крыміналісты́чныя (неадуш.)
псіхо́лага-крыміналісты́чных (адуш.)
Т. псіхо́лага-крыміналісты́чным псіхо́лага-крыміналісты́чнай
псіхо́лага-крыміналісты́чнаю
псіхо́лага-крыміналісты́чным псіхо́лага-крыміналісты́чнымі
М. псіхо́лага-крыміналісты́чным псіхо́лага-крыміналісты́чнай псіхо́лага-крыміналісты́чным псіхо́лага-крыміналісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхо́лага-пазнава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхо́лага-пазнава́льны псіхо́лага-пазнава́льная псіхо́лага-пазнава́льнае псіхо́лага-пазнава́льныя
Р. псіхо́лага-пазнава́льнага псіхо́лага-пазнава́льнай
псіхо́лага-пазнава́льнае
псіхо́лага-пазнава́льнага псіхо́лага-пазнава́льных
Д. псіхо́лага-пазнава́льнаму псіхо́лага-пазнава́льнай псіхо́лага-пазнава́льнаму псіхо́лага-пазнава́льным
В. псіхо́лага-пазнава́льны (неадуш.)
псіхо́лага-пазнава́льнага (адуш.)
псіхо́лага-пазнава́льную псіхо́лага-пазнава́льнае псіхо́лага-пазнава́льныя (неадуш.)
псіхо́лага-пазнава́льных (адуш.)
Т. псіхо́лага-пазнава́льным псіхо́лага-пазнава́льнай
псіхо́лага-пазнава́льнаю
псіхо́лага-пазнава́льным псіхо́лага-пазнава́льнымі
М. псіхо́лага-пазнава́льным псіхо́лага-пазнава́льнай псіхо́лага-пазнава́льным псіхо́лага-пазнава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхо́лага-псіхіятры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхо́лага-псіхіятры́чны псіхо́лага-псіхіятры́чная псіхо́лага-псіхіятры́чнае псіхо́лага-псіхіятры́чныя
Р. псіхо́лага-псіхіятры́чнага псіхо́лага-псіхіятры́чнай
псіхо́лага-псіхіятры́чнае
псіхо́лага-псіхіятры́чнага псіхо́лага-псіхіятры́чных
Д. псіхо́лага-псіхіятры́чнаму псіхо́лага-псіхіятры́чнай псіхо́лага-псіхіятры́чнаму псіхо́лага-псіхіятры́чным
В. псіхо́лага-псіхіятры́чны (неадуш.)
псіхо́лага-псіхіятры́чнага (адуш.)
псіхо́лага-псіхіятры́чную псіхо́лага-псіхіятры́чнае псіхо́лага-псіхіятры́чныя (неадуш.)
псіхо́лага-псіхіятры́чных (адуш.)
Т. псіхо́лага-псіхіятры́чным псіхо́лага-псіхіятры́чнай
псіхо́лага-псіхіятры́чнаю
псіхо́лага-псіхіятры́чным псіхо́лага-псіхіятры́чнымі
М. псіхо́лага-псіхіятры́чным псіхо́лага-псіхіятры́чнай псіхо́лага-псіхіятры́чным псіхо́лага-псіхіятры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхо́лага-педагагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхо́лага-педагагі́чны псіхо́лага-педагагі́чная псіхо́лага-педагагі́чнае псіхо́лага-педагагі́чныя
Р. псіхо́лага-педагагі́чнага псіхо́лага-педагагі́чнай
псіхо́лага-педагагі́чнае
псіхо́лага-педагагі́чнага псіхо́лага-педагагі́чных
Д. псіхо́лага-педагагі́чнаму псіхо́лага-педагагі́чнай псіхо́лага-педагагі́чнаму псіхо́лага-педагагі́чным
В. псіхо́лага-педагагі́чны (неадуш.)
псіхо́лага-педагагі́чнага (адуш.)
псіхо́лага-педагагі́чную псіхо́лага-педагагі́чнае псіхо́лага-педагагі́чныя (неадуш.)
псіхо́лага-педагагі́чных (адуш.)
Т. псіхо́лага-педагагі́чным псіхо́лага-педагагі́чнай
псіхо́лага-педагагі́чнаю
псіхо́лага-педагагі́чным псіхо́лага-педагагі́чнымі
М. псіхо́лага-педагагі́чным псіхо́лага-педагагі́чнай псіхо́лага-педагагі́чным псіхо́лага-педагагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхо́лага-педагагі́чны психо́лого-педагоги́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псіхо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псіхо́лаг псіхо́лагі
Р. псіхо́лага псіхо́лагаў
Д. псіхо́лагу псіхо́лагам
В. псіхо́лага псіхо́лагаў
Т. псіхо́лагам псіхо́лагамі
М. псіхо́лагу псіхо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

психо́лого-педагоги́ческий псіхо́лага-педагагі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрэйды́зм

[ад ням. S. Freud = прозвішча аўстр. урача і псіхолага (1856—1939)]

філасофская і псіхалагічная канцэпцыя, якая тлумачыць з’явы культуры і сацыяльнага жыцця праяўленнем бессвядомых (асабліва палавых) інстынктаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«ГА́ЙДЭНС»

(англ. guidance ад guide весці, кіраваць, накіроўваць),

псіхолага-педагагічная кансультатыўная служба ў сістэме адукацыі ЗША. У шырокім сэнсе «Гайдэнс» — дапамога ў любой складанай сітуацыі, калі асоба стаіць перад неабходнасцю выбару, прыняцця рашэння або адаптацыі да новых умоў. У вузкім сэнсе — дапамога асобе ў самапазнанні, пазнанні навакольнага асяроддзя з мэтай выкарыстання ведаў для паспяховай вучобы, выбару прафесіі і развіцця сваіх здольнасцей. Узнікла ў канцы 19 ст. Пашырылася ў канцы 1910-х г. На працягу дзейнасці канцэпцыі «Гайдэнса» мяняліся. Сучасныя канцэпцыі накіраваны на выхаванне асобы, здольнай паспяхова выконваць сац. ролі работніка, грамадзяніна, сем’яніна, спажыўца, на фарміраванне ўмення вырашаць праблемы, кіраваць групай і творча падыходзіць да любой дзейнасці.

т. 4, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ДЖЭЙМС (James) Генры

(15.4.1843, Нью-Йорк — 28.2.1916),

амерыканскі пісьменнік. Брат філосафа і псіхолага У.Джэмса. Вучыўся ў Гарвардскім ун-це. З 1875 жыў у Англіі. Сябраваў з І.Тургеневым, творчасць якога (а таксама Н.Хотарна) паўплывала на фарміраванне эстэт. поглядаў Дж. Аўтар больш як 20 раманаў, у т.л. «Амерыканец» (1877), «Вашынгтонская плошча» (1880), «Жаночы партрэт» (1881), «Бостанцы» (1886), «Нязручны ўзрост» (1899), «Залатая чаша» (1904), аповесцей, у т.л. «Дэйзі Мілер» (1879), «Урок майстра» (1892), літ.-крытычнага даследавання «Майстэрства рамана» (1834), больш за 100 апавяданняў, а таксама п’ес, навел і эсэ. Дж. разважаў над узаемаадносінамі Новага і Старога свету (амер. і еўрап. культ. традыцыямі), вытокамі нац. амер. менталітэту. Яго прозе ўласцівы прытчавасць, сімвалічная абагульненасць вобразаў, рэфлексіўнасць.

Тв.:

Рус. пер.Избр. произв. Т. 1—2. Л., 1979;

Повести и рассказы. М., 1983.

Е.А.Лявонава.

т. 6, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)