псіхо́лага-крыміналісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхо́лага-крыміналісты́чны |
псіхо́лага-крыміналісты́чная |
псіхо́лага-крыміналісты́чнае |
псіхо́лага-крыміналісты́чныя |
| Р. |
псіхо́лага-крыміналісты́чнага |
псіхо́лага-крыміналісты́чнай псіхо́лага-крыміналісты́чнае |
псіхо́лага-крыміналісты́чнага |
псіхо́лага-крыміналісты́чных |
| Д. |
псіхо́лага-крыміналісты́чнаму |
псіхо́лага-крыміналісты́чнай |
псіхо́лага-крыміналісты́чнаму |
псіхо́лага-крыміналісты́чным |
| В. |
псіхо́лага-крыміналісты́чны (неадуш.) псіхо́лага-крыміналісты́чнага (адуш.) |
псіхо́лага-крыміналісты́чную |
псіхо́лага-крыміналісты́чнае |
псіхо́лага-крыміналісты́чныя (неадуш.) псіхо́лага-крыміналісты́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхо́лага-крыміналісты́чным |
псіхо́лага-крыміналісты́чнай псіхо́лага-крыміналісты́чнаю |
псіхо́лага-крыміналісты́чным |
псіхо́лага-крыміналісты́чнымі |
| М. |
псіхо́лага-крыміналісты́чным |
псіхо́лага-крыміналісты́чнай |
псіхо́лага-крыміналісты́чным |
псіхо́лага-крыміналісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псіхо́лага-пазнава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхо́лага-пазнава́льны |
псіхо́лага-пазнава́льная |
псіхо́лага-пазнава́льнае |
псіхо́лага-пазнава́льныя |
| Р. |
псіхо́лага-пазнава́льнага |
псіхо́лага-пазнава́льнай псіхо́лага-пазнава́льнае |
псіхо́лага-пазнава́льнага |
псіхо́лага-пазнава́льных |
| Д. |
псіхо́лага-пазнава́льнаму |
псіхо́лага-пазнава́льнай |
псіхо́лага-пазнава́льнаму |
псіхо́лага-пазнава́льным |
| В. |
псіхо́лага-пазнава́льны (неадуш.) псіхо́лага-пазнава́льнага (адуш.) |
псіхо́лага-пазнава́льную |
псіхо́лага-пазнава́льнае |
псіхо́лага-пазнава́льныя (неадуш.) псіхо́лага-пазнава́льных (адуш.) |
| Т. |
псіхо́лага-пазнава́льным |
псіхо́лага-пазнава́льнай псіхо́лага-пазнава́льнаю |
псіхо́лага-пазнава́льным |
псіхо́лага-пазнава́льнымі |
| М. |
псіхо́лага-пазнава́льным |
псіхо́лага-пазнава́льнай |
псіхо́лага-пазнава́льным |
псіхо́лага-пазнава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псіхо́лага-псіхіятры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхо́лага-псіхіятры́чны |
псіхо́лага-псіхіятры́чная |
псіхо́лага-псіхіятры́чнае |
псіхо́лага-псіхіятры́чныя |
| Р. |
псіхо́лага-псіхіятры́чнага |
псіхо́лага-псіхіятры́чнай псіхо́лага-псіхіятры́чнае |
псіхо́лага-псіхіятры́чнага |
псіхо́лага-псіхіятры́чных |
| Д. |
псіхо́лага-псіхіятры́чнаму |
псіхо́лага-псіхіятры́чнай |
псіхо́лага-псіхіятры́чнаму |
псіхо́лага-псіхіятры́чным |
| В. |
псіхо́лага-псіхіятры́чны (неадуш.) псіхо́лага-псіхіятры́чнага (адуш.) |
псіхо́лага-псіхіятры́чную |
псіхо́лага-псіхіятры́чнае |
псіхо́лага-псіхіятры́чныя (неадуш.) псіхо́лага-псіхіятры́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхо́лага-псіхіятры́чным |
псіхо́лага-псіхіятры́чнай псіхо́лага-псіхіятры́чнаю |
псіхо́лага-псіхіятры́чным |
псіхо́лага-псіхіятры́чнымі |
| М. |
псіхо́лага-псіхіятры́чным |
псіхо́лага-псіхіятры́чнай |
псіхо́лага-псіхіятры́чным |
псіхо́лага-псіхіятры́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псіхо́лага-педагагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхо́лага-педагагі́чны |
псіхо́лага-педагагі́чная |
псіхо́лага-педагагі́чнае |
псіхо́лага-педагагі́чныя |
| Р. |
псіхо́лага-педагагі́чнага |
псіхо́лага-педагагі́чнай псіхо́лага-педагагі́чнае |
псіхо́лага-педагагі́чнага |
псіхо́лага-педагагі́чных |
| Д. |
псіхо́лага-педагагі́чнаму |
псіхо́лага-педагагі́чнай |
псіхо́лага-педагагі́чнаму |
псіхо́лага-педагагі́чным |
| В. |
псіхо́лага-педагагі́чны (неадуш.) псіхо́лага-педагагі́чнага (адуш.) |
псіхо́лага-педагагі́чную |
псіхо́лага-педагагі́чнае |
псіхо́лага-педагагі́чныя (неадуш.) псіхо́лага-педагагі́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхо́лага-педагагі́чным |
псіхо́лага-педагагі́чнай псіхо́лага-педагагі́чнаю |
псіхо́лага-педагагі́чным |
псіхо́лага-педагагі́чнымі |
| М. |
псіхо́лага-педагагі́чным |
псіхо́лага-педагагі́чнай |
псіхо́лага-педагагі́чным |
псіхо́лага-педагагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псіхо́лага-педагагі́чны психо́лого-педагоги́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псіхо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхо́лаг |
псіхо́лагі |
| Р. |
псіхо́лага |
псіхо́лагаў |
| Д. |
псіхо́лагу |
псіхо́лагам |
| В. |
псіхо́лага |
псіхо́лагаў |
| Т. |
псіхо́лагам |
псіхо́лагамі |
| М. |
псіхо́лагу |
псіхо́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
психо́лого-педагоги́ческий псіхо́лага-педагагі́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фрэйды́зм
[ад ням. S. Freud = прозвішча аўстр. урача і псіхолага (1856—1939)]
філасофская і псіхалагічная канцэпцыя, якая тлумачыць з’явы культуры і сацыяльнага жыцця праяўленнем бессвядомых (асабліва палавых) інстынктаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
«ГА́ЙДЭНС»
(англ. guidance ад guide весці, кіраваць, накіроўваць),
псіхолага-педагагічная кансультатыўная служба ў сістэме адукацыі ЗША. У шырокім сэнсе «Гайдэнс» — дапамога ў любой складанай сітуацыі, калі асоба стаіць перад неабходнасцю выбару, прыняцця рашэння або адаптацыі да новых умоў. У вузкім сэнсе — дапамога асобе ў самапазнанні, пазнанні навакольнага асяроддзя з мэтай выкарыстання ведаў для паспяховай вучобы, выбару прафесіі і развіцця сваіх здольнасцей. Узнікла ў канцы 19 ст. Пашырылася ў канцы 1910-х г. На працягу дзейнасці канцэпцыі «Гайдэнса» мяняліся. Сучасныя канцэпцыі накіраваны на выхаванне асобы, здольнай паспяхова выконваць сац. ролі работніка, грамадзяніна, сем’яніна, спажыўца, на фарміраванне ўмення вырашаць праблемы, кіраваць групай і творча падыходзіць да любой дзейнасці.
т. 4, с. 439
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ДЖЭЙМС (James) Генры
(15.4.1843, Нью-Йорк — 28.2.1916),
амерыканскі пісьменнік. Брат філосафа і псіхолага У.Джэмса. Вучыўся ў Гарвардскім ун-це. З 1875 жыў у Англіі. Сябраваў з І.Тургеневым, творчасць якога (а таксама Н.Хотарна) паўплывала на фарміраванне эстэт. поглядаў Дж. Аўтар больш як 20 раманаў, у т.л. «Амерыканец» (1877), «Вашынгтонская плошча» (1880), «Жаночы партрэт» (1881), «Бостанцы» (1886), «Нязручны ўзрост» (1899), «Залатая чаша» (1904), аповесцей, у т.л. «Дэйзі Мілер» (1879), «Урок майстра» (1892), літ.-крытычнага даследавання «Майстэрства рамана» (1834), больш за 100 апавяданняў, а таксама п’ес, навел і эсэ. Дж. разважаў над узаемаадносінамі Новага і Старога свету (амер. і еўрап. культ. традыцыямі), вытокамі нац. амер. менталітэту. Яго прозе ўласцівы прытчавасць, сімвалічная абагульненасць вобразаў, рэфлексіўнасць.
Тв.:
Рус. пер. — Избр. произв. Т. 1—2. Л., 1979;
Повести и рассказы. М., 1983.
Е.А.Лявонава.
т. 6, с. 96
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)