прэсты́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прэсты́ж
Р. прэсты́жу
Д. прэсты́жу
В. прэсты́ж
Т. прэсты́жам
М. прэсты́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прэсты́ж, -у, м. (кніжн.).

Аўтарытэтны ўплыў павага, якой карыстаецца хто-, што-н.

Сацыяльны п.

Падтрымліваць свой п.

|| прым. прэсты́жны, -ая, -ае.

Прэстыжная спецыяльнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэсты́ж, -жу м. прести́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэсты́ж, ‑у, м.

Кніжн. Аўтарытэт, перавага, якім карыстаецца хто‑, што‑н. Падняць прэстыж. Прэстыж сацыялістычнага лагера. □ — Мне здаецца, таварыш Рыбакоў, — афіцыяльным тонам, каб падтрымаць свой прэстыж, сказаў маёр, — вам трэба давесці гэтую справу да канца. Асіпенка. Няхай у крытыцы Паходні ёсць і доля праўды, але ж трэба думаць аб прэстыжы эмтээс і ўсяго раёна. Хадкевіч.

[Фр. prestige.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэстыж

т. 13, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прэсты́ж м Prestíge [-´ti:ʃ і ´-ti:ʒə] n -s, Ánsehen n -s, Géltung f -;

падарва́ць прэсты́ж das Ánsehen untergráben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэсты́ж

(фр. prestige)

аўтарытэт, уплыў, якім карыстаецца хто-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прэсты́ж

(фр. prestige, ад лац. praestigium = ашуканства)

аўтарытэт, уплыў, якім карыстаецца хто-н., што-н. (напр. п. кіраўніка, падтрымліваць свой п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прэстыж сацыяльны

т. 13, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прести́ж книжн. прэсты́ж, -жу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)