прышчэ́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прышчэ́па прышчэ́пы
Р. прышчэ́пы прышчэ́п
Д. прышчэ́пе прышчэ́пам
В. прышчэ́пу прышчэ́пы
Т. прышчэ́пай
прышчэ́паю		 прышчэ́памі
М. прышчэ́пе прышчэ́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышчэ́па ж., сад., см. прышчэ́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчэ́па, ‑ы, ж.

Тое, што і прышчэп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчэ́п, -а, мн. -ы, -аў, м. і прышчэ́па, -ы, мн. -ы, -чэ́п, ж.

Прышчэпленая расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышчэпа

т. 13, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прышчэ́па ж. Wíldling m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прышчэпа Іна Міхайлаўна

т. 13, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прышчэпа Сяргей Леанідавіч

т. 13, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

подво́й м., сад. прышчэ́па, -пы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прышчэ́п прышчэ́пы
Р. прышчэ́па прышчэ́паў
Д. прышчэ́пу прышчэ́пам
В. прышчэ́п прышчэ́пы
Т. прышчэ́пам прышчэ́памі
М. прышчэ́пе прышчэ́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)