прышпілі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прышпі́ліцца прышпі́ляцца
Прошлы час
м. прышпілі́ўся прышпілі́ліся
ж. прышпілі́лася
н. прышпілі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышпілі́цца сов. приколо́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышпілі́цца, ‑шпіліцца; зак.

1. Прымацавацца да чаго‑н. шпількай; прыкалоцца.

2. перан. Прыстаць, замацавацца за кім‑н. (пра мянушку, празванне і пад.). [Брыгадзір:] — Прышпілілася да нас гэтая назва [адстаючыя], і ніяк не пазбавімся ад яе. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышпілі́цца, прышпі́львацца sich ánknöpfen; sich ánschnallen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приколо́ться разг. прыкало́цца; прышпілі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышпі́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прышпіліцца.

2. Зал. да прышпільваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышпіля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прышпіліцца.

2. Зал. да прышпіляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прикрепи́ться

1. прымацава́цца; (прибиться) прыбі́цца; (приколоться) прыкало́цца, прышпілі́цца; (приклеиться) прыкле́іцца; (пришиться) прышы́цца;

2. (стать на учёт для какого-л. обслуживания) прымацава́цца;

прикрепи́ться в поликли́нике прымацава́цца да паліклі́нікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)