прыцэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцэ́льны прыцэ́льная прыцэ́льнае прыцэ́льныя
Р. прыцэ́льнага прыцэ́льнай
прыцэ́льнае		 прыцэ́льнага прыцэ́льных
Д. прыцэ́льнаму прыцэ́льнай прыцэ́льнаму прыцэ́льным
В. прыцэ́льны (неадуш.)
прыцэ́льнага (адуш.)		 прыцэ́льную прыцэ́льнае прыцэ́льныя (неадуш.)
прыцэ́льных (адуш.)
Т. прыцэ́льным прыцэ́льнай
прыцэ́льнаю		 прыцэ́льным прыцэ́льнымі
М. прыцэ́льным прыцэ́льнай прыцэ́льным прыцэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцэ́льны в разн. знач. прице́льный;

~ныя прыстасава́нні — прице́льные приспособле́ния;

п. аго́нь — воен. прице́льный ого́нь;

○ п. хаму́цік — прице́льный хому́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцэ́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыцэла (у 2 знач.), прызначаецца для прыцэльвання. Прыцэльная рамка. Прыцэльнае прыстасаванне.

2. Які робіцца, вядзецца з прыцэльваннем. Прыцэльная стральба. □ Па ўспышках варожых стрэлаў Людвік вызначыў месца кулямётнага гнязда і адкрыў прыцэльны агонь. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́льны вайск.

1. Ziel-, Visíer- [vi-];

прыцэ́льнае прыстасава́нне Visíereinrichtung f -, -en, Visíervorrichtung f;

прыцэ́льная адле́гласць Visíerschussweite f -;

2. gezíelt;

прыцэ́льны аго́нь gezíeltes Féuer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыцэ́л, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Прыстасаванне на агнястрэльнай зброі для навядзення на цэль.

2. -у. Навядзенне на цэль, прыцэльванне.

Лінія прыцэлу.

◊

Узяць (браць) на прыцэл каго-, што-н. — прыцэліцца ў каго-, што-н. (таксама перан.: звярнуць асаблівую ўвагу на каго-, што-н.).

|| прым. прыцэ́льны, -ая, -ае.

Прыцэльная стральба (па цэлі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першапачатко́ва-прыцэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першапачатко́ва-прыцэ́льны першапачатко́ва-прыцэ́льная першапачатко́ва-прыцэ́льнае першапачатко́ва-прыцэ́льныя
Р. першапачатко́ва-прыцэ́льнага першапачатко́ва-прыцэ́льнай
першапачатко́ва-прыцэ́льнае		 першапачатко́ва-прыцэ́льнага першапачатко́ва-прыцэ́льных
Д. першапачатко́ва-прыцэ́льнаму першапачатко́ва-прыцэ́льнай першапачатко́ва-прыцэ́льнаму першапачатко́ва-прыцэ́льным
В. першапачатко́ва-прыцэ́льны (неадуш.)
першапачатко́ва-прыцэ́льнага (адуш.)		 першапачатко́ва-прыцэ́льную першапачатко́ва-прыцэ́льнае першапачатко́ва-прыцэ́льныя (неадуш.)
першапачатко́ва-прыцэ́льных (адуш.)
Т. першапачатко́ва-прыцэ́льным першапачатко́ва-прыцэ́льнай
першапачатко́ва-прыцэ́льнаю		 першапачатко́ва-прыцэ́льным першапачатко́ва-прыцэ́льнымі
М. першапачатко́ва-прыцэ́льным першапачатко́ва-прыцэ́льнай першапачатко́ва-прыцэ́льным першапачатко́ва-прыцэ́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прице́льный прыцэ́льны;

прице́льные приспособле́ния прыцэ́льныя прыстасава́нні (прыла́ды).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаму́цік м.

1. уменьш. хому́тик, хомуто́к;

2. тех. хому́тик, зажи́м;

○ прыцэ́льны х. — прице́льный хому́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

celowniczy

1. прыцэльны;

2. ~y м. вайск. наводчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хаму́цік, ‑а, м.

1. Памянш. да хамут (у 1 знач.).

2. Спец. Злучальная дэталь кальцавой формы.

3. Спец. Заціскачка ў металарэзным станку, якая перадае вырабу вярчэнне ад патрона.

•••

Прыцэльны хамуцік — папярочная планка на рамцы вінтовачнага прыцэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)