Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхо́дна-расхо́дныбухг. прихо́дно-расхо́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прихо́дно-расхо́дныйбухг.прыхо́дна-расхо́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэ́бет, -у, М -беце, м. (спец.).
У прыходна-расходных кнігах: рахунак паступленняў і даўгоў дадзенай установе.
|| прым.дэбето́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крэ́дыт, -у, М -дыце, м. (спец.).
У прыходна-расходных кнігах: падлік расходаў і даўгоў дадзенай установы.
|| прым.крэ́дытавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэ́бет, ‑у, М ‑беце, м.
Левая старонка прыходна-расходных кніг, куды заносяцца ўсе выступленні, а таксама даўгі і расходы па данаму рахунку; проціл. крэдыт.
[Ад лац. debet — ён вінен.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Wírtschafsbuch
n -(e)s, -bücher прыхо́дна-расхо́дная кні́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гро́сбух
(ням. Grossbuch)
бухгалтарская кніга, якая дае зводку ўсіх рахункаў і прыходна-расходных аперацый.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крэ́дыт, ‑у, М ‑дыце, м.
Правая старонка прыходна-расходнай кнігі, куды запісваюцца ўсе скарыстаныя каштоўнасці, а таксама ўсе даўгі і расходы, якія ёсць на гэтым рахунку; проціл. дэбет.
[Ад лац. credit — ён верыць.]
крэды́т, ‑у, М ‑дыце, м.
1. Продаж тавараў з адтэрмінаванай платай або часовая выдача грошай у доўг з выплатай за гэта працэнта. Доўгатэрміновы крэдыт. Грашовы крэдыт. Узяць тэлевізар у крэдыт.
2. Камерцыйнае давер’е; плацежаздольнасць. //перан. Давер’е, аўтарытэт. Палітычны крэдыт. Карыстацца крэдытам у каго-небудзь.
3.мн. (крэды́ты, ‑аў). Грашовыя сумы, адпушчаныя на пэўныя расходы. Крэдыты на будаўніцтва. Крэдыты на народную асвету.
•••
Дзяржаўны крэдыт — сістэма дзяржаўных пазык.
[Ад лац. creditum — доўг.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)