Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхло́пнуцьсов., в разн. знач., разг. прихло́пнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхло́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1.каго-што і пачым. Хлопнуць далонню па чым‑н. Прыхлопнуць рукой па калене. □ Антон адсунуў пачак ад сябе, прыхлопнуў яго рукою.Савіцкі.// Хлопнуўшы, забіць. Гук звінеў на адной ноце, як камар, што ўляціць цёплай ноччу ў пакой і гудзе над галавой, пакуль не прыхлопнеш яго далонню.Даніленка.
2.што. Разм. Зачыніць гучна, са стукам. Прыхлопнуць дзверы.
3.каго-што. Хлопнуўшы, заціснуць; прышчаміць. — А хіба ты не ведаеш. Прыхлопнулі, як тых пацукоў у пастцы, і мусім сядзець, падцяўшы хвасты.Сабаленка.
4.каго. Разм. Забіць (часцей выстралам). — Завадатар .. шайкі, мусіць, вопытны камбінатар і мае шырокія сувязі. Зрабіце так, каб і камар носа не падтачыў. Прыхлопнем яго адным стрэлам.Даніленка.
5.перан.; што. Разм. Спыніць існаванне, дзейнасць чаго‑н. — Што, прыхлопнуў мо хто без мяне ваша прадпрыемства? — пытаецца ўчастковы зноў. — Не, усё, як кажуць, у ажуры.Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхло́пнуцьразм.
1. (зачыніць) zúschlagen*vt, zúwerfen*vt;
2. (забіць) j-n fértig máchen, j-m den Gáraus máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Прышло́піць ’прыхлопнуць’ (ТС). Да шлапаць, шлопаць (гл.).