прыхаро́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыхаро́шаны |
прыхаро́шаная |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя |
| Р. |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шанай прыхаро́шанае |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шаных |
| Д. |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шаным |
| В. |
прыхаро́шаны (неадуш.) прыхаро́шанага (адуш.) |
прыхаро́шаную |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя (неадуш.) прыхаро́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай прыхаро́шанаю |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанымі |
| М. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхаро́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыхаро́шаны |
прыхаро́шаная |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя |
| Р. |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шанай прыхаро́шанае |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шаных |
| Д. |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шаным |
| В. |
прыхаро́шаны (неадуш.) прыхаро́шанага (адуш.) |
прыхаро́шаную |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя (неадуш.) прыхаро́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай прыхаро́шанаю |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанымі |
| М. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхаро́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыхаро́шаны |
прыхаро́шаная |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя |
| Р. |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шанай прыхаро́шанае |
прыхаро́шанага |
прыхаро́шаных |
| Д. |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шанаму |
прыхаро́шаным |
| В. |
прыхаро́шаны (неадуш.) прыхаро́шанага (адуш.) |
прыхаро́шаную |
прыхаро́шанае |
прыхаро́шаныя (неадуш.) прыхаро́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай прыхаро́шанаю |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанымі |
| М. |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шанай |
прыхаро́шаным |
прыхаро́шаных |
Кароткая форма: прыхаро́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхаро́шаны разг.
1. прикра́шенный, приукра́шенный;
2. приукра́шенный; прихоро́шенный;
1-3 см. прыхарашы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхаро́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыхарашыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхаро́шаны beschönigt; áufgeputzt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прикра́шенный прыхаро́шаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чапурны́, ‑ая, ‑ое.
Разм. Прыбраны, прыхарошаны. Людзі бачаць, не дурныя, Цешчамаці! Ходзяць дзеўкі чапурныя — Не пазнаць іх. Дзяргай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скра́шенный
1. прыхаро́шаны;
2. пале́пшаны; абле́гчаны; см. скра́сить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подкра́шенный
1. падфарбава́ны; падмалява́ны;
2. прыхаро́шаны, упрыго́жаны; см. подкра́сить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)