пры́тхлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́тхлы |
пры́тхлая |
пры́тхлае |
пры́тхлыя |
| Р. |
пры́тхлага |
пры́тхлай
пры́тхлае |
пры́тхлага |
пры́тхлых |
| Д. |
пры́тхламу |
пры́тхлай |
пры́тхламу |
пры́тхлым |
| В. |
пры́тхлы (неадуш.)
пры́тхлага (адуш.) |
пры́тхлую |
пры́тхлае |
пры́тхлыя (неадуш.)
пры́тхлых (адуш.) |
| Т. |
пры́тхлым |
пры́тхлай
пры́тхлаю |
пры́тхлым |
пры́тхлымі |
| М. |
пры́тхлым |
пры́тхлай |
пры́тхлым |
пры́тхлых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Пры́тхлы ’затхлы; гнілы, цвілы’ (Нас., Байк. і Некр., Растарг., ТС), ’прытухлы’, пры́тхліна ’дрэнны, гнілы пах’ (Нас.), прытыхля, пры́тхля, пры́тха ’цвіль, пах прэлага, затхласць’, прі́тхлысьць ’прытухласць’ (Яруш., Бяльк., ТС). Да тхнуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
frowsy, frowzy
[ˈfraʊzi]
adj.
1) за́тхлы, пры́тхлы; пракі́слы, скі́слы (пах)
2) неаха́йны; бру́дны (пако́й)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)