Verbum

анлайнавы слоўнік

прыту́хнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	прыту́хне	прыту́хнуць
Прошлы час
м.	прыту́х	прыту́хлі
ж.	прыту́хла
н.	прыту́хла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыту́хнуць I сов. (стать слабее — о свете, огне и т.п.) приту́хнуть

прыту́хнуць II сов. немно́го проту́хнуть;

ры́ба ~хла — ры́ба немно́го проту́хла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыту́хнуць ¹, ‑не; пр. прытух, ‑ла; зак.

1. Зменшыцца, збавіць сваю сілу (пра агонь, святло і пад.); часткова, на некаторы час патухнуць. Кірыла кінуў у касцёр ламачча .. Агонь прытух, і ў цемры ніхто нікога не бачыў. Шамякін. На ўсходзе пасвятлела, зоркі на небе прытухлі. Гаўрылкін.

2. перан. Зменшыцца, страціць сваю вастрыню. Пачуцці прытухлі. □ Прытухнуць ад слёз ясны вочы, Завяне, паморшчыцца твар. Купала. Іменна праз Собіча да гэтага часу яшчэ не прытухла як след .. сварка [Марыны і Ермаліцкага]. Скрыган.

3. Спец. Аслабнуць, часткова або на некаторы час спыніцца. Радыёхвалі прытухлі.

прыту́хнуць ², ‑не; пр. прытух, ‑ла; зак.

Трохі сапсавацца, стухнуць (пра харчы, корм і пад.). Мяса прытухла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытуха́ць ¹, ‑ае.

Незак. да прытухнуць ¹.

прытуха́ць ², ‑ае.

Незак. да прытухнуць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прига́снуть сов. прыту́хнуць, прыга́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыту́хлы I приту́хший; см. прыту́хнуць I

прыту́хлы II проту́хший; см. прыту́хнуць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытуха́нне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытухаць ¹ — прытухнуць ¹.

прытуха́нне ², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытухаць ² — прытухнуць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыдо́хнуць, прыдо́хнуцца ’прытухнуць’ (Ян.). Кантамінацыя дзеясловаў прыто́хнуць/прыту́хнуць (гл.) і до́хнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

приту́хнуть сов., разг., в разн. знач. прыту́хнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przygasnąć

зак. прытухнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)