прытуля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прытуля́юся прытуля́емся
2-я ас. прытуля́ешся прытуля́ецеся
3-я ас. прытуля́ецца прытуля́юцца
Прошлы час
м. прытуля́ўся прытуля́ліся
ж. прытуля́лася
н. прытуля́лася
Загадны лад
2-я ас. прытуля́йся прытуля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прытуля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытуля́цца несов., см. прыту́львацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да прытуліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытулі́цца, -улю́ся, -у́лішся, -у́ліцца; зак.

1. да каго-чаго. Шчыльна прыціснуцца, прыхіліцца.

П. да маці.

П. да сцяны.

2. Знайсці прытулак (у 1 знач.).

П. ў родных.

Каля лесу прытулілася хатка (перан.).

|| незак. прыту́львацца, -аюся, -аешся, -аецца і прытуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приклоня́ться возвр., страд. прыхіля́цца, прыхіна́цца; прыгіна́цца; прытуля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытулю́ся прыту́лімся
2-я ас. прыту́лішся прыту́ліцеся
3-я ас. прыту́ліцца прыту́ляцца
Прошлы час
м. прытулі́ўся прытулі́ліся
ж. прытулі́лася
н. прытулі́лася
Загадны лад
2-я ас. прытулі́ся прытулі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прытулі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыпо́рыска (прыпо́рыско) ’прыстанішча, прытулак’ (гродз., Жыв. сл.). З польск. przyporzysko ’тс’, ад przyprzeć, przypierać ’цесна прылягаць; прытуляцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

snuggle

[ˈsnʌgəl]

1.

v.i.

тулі́цца, прытуля́цца; ла́шчыцца

2.

v.t.

тулі́ць, прытуля́ць, ла́шчыць (дзіця́тка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shelter​2 [ˈʃeltə] v.

1. прытуля́ць, дава́ць прыту́лак; укрыва́ць (таксама перан.);

shelter smb. from criticism засцерага́ць каго́-н. ад кры́тыкі

2. хава́ць; хава́цца, прытуля́цца;

shelter from rain хава́цца ад дажджу́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыту́ліца ’жаўтазель фарбавальны, Genista tinctoria L.’ (Ласт., Кіс.). Магчыма, адаптаванае польск. przytulia ’павіліца, Galium aparine’, якое ад przytulić się па ўласцівасці расліны прыхіляцца, чапляцца, прытуляцца да чаго-небудзь (Махэк, Jména, 219). На жаўтазель назва была перанесена з-за той жа ўласцівасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)