прыспе́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыспе́шваю |
прыспе́шваем |
| 2-я ас. |
прыспе́шваеш |
прыспе́шваеце |
| 3-я ас. |
прыспе́швае |
прыспе́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыспе́шваў |
прыспе́швалі |
| ж. |
прыспе́швала |
| н. |
прыспе́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыспе́швай |
прыспе́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыспе́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыспе́шваць несов., см. прыспяша́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыспе́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыспешыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыспе́шваць, прыспе́шыць zur Éile ántreiben*, drängen vt; beschléunigen vt;
прыспе́шваць якую-н. спра́ву éine Sáche beschléunigen; разм. Féuer hínter etw. (A) máchen; näher rücken vt (наблізіць тэрмін)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыспе́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.
1. што. Зрабіць больш хуткім.
П. хаду.
2. што. Наблізіць наступленне чаго-н.
П. перамогу над ворагам.
3. каго (што) і каго (што) з чым. Прымусіць рабіць што-н. хутчэй.
П. з заканчэннем работы.
|| незак. прыспяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыспе́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыспешваць; падганяць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
прыспе́шванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыспешваць — прыспешыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
торопи́ть несов. падганя́ць, прыско́рваць, прыспе́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
потора́пливать несов., разг. падганя́ць, прыско́рваць, прыспе́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падспе́шваць
‘прыспешваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падспе́шваю |
падспе́шваем |
| 2-я ас. |
падспе́шваеш |
падспе́шваеце |
| 3-я ас. |
падспе́швае |
падспе́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падспе́шваў |
падспе́швалі |
| ж. |
падспе́швала |
| н. |
падспе́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падспе́швай |
падспе́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падспе́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)