прыснасці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыснашчу́ |
прыснасці́м |
| 2-я ас. |
прыснасці́ш |
прыснасціце́ |
| 3-я ас. |
прыснасці́ць |
прыснасця́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыснасці́ў |
прыснасці́лі |
| ж. |
прыснасці́ла |
| н. |
прыснасці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыснасці́ |
прыснасці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыснасці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыснасці́ць сов. приснасти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыснасці́ць (пріснасьці́ць) ’прыладзіць’ (Бяльк.), прыснасці́цца ’прыладзіцца, прымасціцца’ (жлоб., Нар. словатв.). Да снасць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
приснасти́ть сов.
1. мор. прыснасці́ць;
2. разг. (приладить) прыла́дзіць; (пристроить) прымасці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)