Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыслу́гаж., в разн. знач. прислу́га;
наня́ць ~гу — наня́ть прислу́гу;
станцы́йная п. — станцио́нная прислу́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.
1. Служанка, хатняя работніца. [Эрне] ўсё роўна: сталасць прыйшла без мінулага, а цяперашняе — без ніякай будучыні, і ёй што — так ужо і жыць прыслугай.Ракітны.
2.зб. Слугі. У генерала было некалькі чалавек прыслугі.Карпюк.
3.зб. Работнікі, якія абслугоўваюць чыгуначны састаў, параход, самалёт і пад. На самалёце не было прыслугі і не было нават радыёстанцыі: пасажырам гарантаваўся бяспечны пералёт.Шамякін.
4.зб. Каманда, якая абслугоўвае гармату, мінамёт. Чахол са ствала зняты. Прыслуга стаяла на сваіх месцах, іменна так, як належала па статуту. Нават Макоўчык быў гатовы: прыгнуўшы галаву, трымаў у .. руках працягнуты да зараджаючага снарад.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыслу́гаж.уст.
1. (служанка) Díenstmädchen n -s, -, Magd f -, Mägde;
наня́ць прыслу́гу ein Díenstmädchen néhmen*;
2.зборн. Bedíenung f -, Díenerschaft f -; Gesínde n -s, - (чэлядзь);
3.вайск. Bedíenungsmannschaft f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыслуга
Том: 29, старонка: 317.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Прыслу́га ’паслуга’ (Нас.), таксама прыслуга́ч ’той, хто прыслужваецца перад кім-небудзь’ (ТСБМ), прыслуга́цель ’тс’ (ТС). Гл. слуга, служачы. Параўн. яшчэ польск.przysługa ’паслуга’, адкуль, відаць, улічваючы рэдкасць ужывання, гэтае значэнне ў беларускай мове.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыслуга, чэлядзь, дворня (зб.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
дво́рня, -і, ж., зб.
У часы прыгону: прыслуга ў памешчыцкім доме.
Збеглася ўся д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
