прыслоўны - Пошук

прысло́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прысло́ўны	прысло́ўная	прысло́ўнае	прысло́ўныя
Р.	прысло́ўнага	прысло́ўнай прысло́ўнае	прысло́ўнага	прысло́ўных
Д.	прысло́ўнаму	прысло́ўнай	прысло́ўнаму	прысло́ўным
В.	прысло́ўны (неадуш.) прысло́ўнага (адуш.)	прысло́ўную	прысло́ўнае	прысло́ўныя (неадуш.) прысло́ўных (адуш.)
Т.	прысло́ўным	прысло́ўнай прысло́ўнаю	прысло́ўным	прысло́ўнымі
М.	прысло́ўным	прысло́ўнай	прысло́ўным	прысло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысло́ўны грам. наре́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім складзе прыслоўе ¹. Прыслоўныя злучэнні. Прыслоўны фразеалагізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысло́ўе¹, -я, мн. -і, -яў, н.

У граматыцы: нязменная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, стану або якасці, напр.: цёпла, гучна, там, заўсёды.

|| прым. прысло́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акалі́чнасна-прысло́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акалі́чнасна-прысло́ўны	акалі́чнасна-прысло́ўная	акалі́чнасна-прысло́ўнае	акалі́чнасна-прысло́ўныя
Р.	акалі́чнасна-прысло́ўнага	акалі́чнасна-прысло́ўнай акалі́чнасна-прысло́ўнае	акалі́чнасна-прысло́ўнага	акалі́чнасна-прысло́ўных
Д.	акалі́чнасна-прысло́ўнаму	акалі́чнасна-прысло́ўнай	акалі́чнасна-прысло́ўнаму	акалі́чнасна-прысло́ўным
В.	акалі́чнасна-прысло́ўны (неадуш.) акалі́чнасна-прысло́ўнага (адуш.)	акалі́чнасна-прысло́ўную	акалі́чнасна-прысло́ўнае	акалі́чнасна-прысло́ўныя (неадуш.) акалі́чнасна-прысло́ўных (адуш.)
Т.	акалі́чнасна-прысло́ўным	акалі́чнасна-прысло́ўнай акалі́чнасна-прысло́ўнаю	акалі́чнасна-прысло́ўным	акалі́чнасна-прысло́ўнымі
М.	акалі́чнасна-прысло́ўным	акалі́чнасна-прысло́ўнай	акалі́чнасна-прысло́ўным	акалі́чнасна-прысло́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наре́чный грам. прысло́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

adverbial

[ədˈvɜ:rbiəl]

adj., Gram.

прысло́ўны

an adverbial suffix — прысло́ўны су́фікс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адвербія́льны

(лац. adverbialis)

лінгв. прыслоўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

przysłówkowy

прыслоўны;

imiesłów przysłówkowy — дзеепрыслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Няўпа́мкі (nieūpamki) ’не ў памяці, неўздагад’ (Пятк. 2), неўпамяткі ’тс’ (ТС). Да пимяць (гл.), ‑кі можа разглядацца як прыслоўны суфікс, які можа далучацца непасрэдна да кораня (Карскі 2-3, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum