прысве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысве́чаны прысве́чаная прысве́чанае прысве́чаныя
Р. прысве́чанага прысве́чанай
прысве́чанае		 прысве́чанага прысве́чаных
Д. прысве́чанаму прысве́чанай прысве́чанаму прысве́чаным
В. прысве́чаны (неадуш.)
прысве́чанага (адуш.)		 прысве́чаную прысве́чанае прысве́чаныя (неадуш.)
прысве́чаных (адуш.)
Т. прысве́чаным прысве́чанай
прысве́чанаю		 прысве́чаным прысве́чанымі
М. прысве́чаным прысве́чанай прысве́чаным прысве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысве́чаны прысве́чаная прысве́чанае прысве́чаныя
Р. прысве́чанага прысве́чанай
прысве́чанае		 прысве́чанага прысве́чаных
Д. прысве́чанаму прысве́чанай прысве́чанаму прысве́чаным
В. прысве́чаны (неадуш.)
прысве́чанага (адуш.)		 прысве́чаную прысве́чанае прысве́чаныя (неадуш.)
прысве́чаных (адуш.)
Т. прысве́чаным прысве́чанай
прысве́чанаю		 прысве́чаным прысве́чанымі
М. прысве́чаным прысве́чанай прысве́чаным прысве́чаных

Кароткая форма: прысве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысве́чаны в разн. знач. посвящённый; см. прысвяці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прысвяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысве́чаны gewídmet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэматы́чны, -ая, -ае.

1. гл. тэматыка.

2. Прысвечаны якой-н. адной тэме.

Тэматычная выстаўка кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадрыга́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі лірычны верш, які прысвечаны жанчыне і змяшчае пахвалу ёй.

|| прым. мадрыга́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, творы якога прысвечаны ваеннай тэме.

Вядомы б.

|| прым. баталі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысвячэ́нне, -я, н.

1. гл. прысвяціць.

2. мн. -і, -яў. Надпіс, уступная частка твора, звернутая да асобы, якой твор прысвечаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́да, -ы, ДМ о́дзе, мн. -ы, од, ж.

Урачысты верш, прысвечаны якой-н. гістарычнай падзеі ці герою.

|| прым. ады́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)