прысадкі

т. 13, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыса́дка
Р. прыса́дкі
Д. прыса́дцы
В. прыса́дку
Т. прыса́дкай
прыса́дкаю
М. прыса́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для прысадкі (у 2 знач.). Прысадачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)