прыпі́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпі́сваю прыпі́сваем
2-я ас. прыпі́сваеш прыпі́сваеце
3-я ас. прыпі́свае прыпі́сваюць
Прошлы час
м. прыпі́сваў прыпі́свалі
ж. прыпі́свала
н. прыпі́свала
Загадны лад
2-я ас. прыпі́свай прыпі́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпі́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпі́сваць несов., в разн. знач. припи́сывать; см. прыпіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпіса́ць, прыпі́сваць

1. (прыбавіць) (hin)zúschreiben* vt, béifügen vt;

2. (зарэгістраваць) registríeren vt, éintragen* vt;

3. (каму-н., што-н.) zúschreiben* vt, zúrechnen vt; j-n für den Úrheber hálten*; etw. (A) für die Úrsache hálten*;

прыпіса́ць каму-н. віну́ j-m die Schuld zúschreiben*; j-m etw. (A) zur Last légen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Напісаць у дадатак да чаго-н.

П. некалькі слоў.

2. каго-што. Прылічыць (у 2 знач.) запісаўшы.

П. да прызыўнога ўчастка.

3. што і каму-чаму. Палічыць вынікам чаго-н., зыходным ад каго-, чаго-н., прыналежным каму-н.

Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.

П. верш не таму, хто складаў.

|| незак. прыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпі́ска, -і, 2Ш-пісцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прыпі́сванне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпі́сванне ср. припи́сывание; см. прыпі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпісваць — прыпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

припи́сывать несов., в разн. знач. прыпі́сваць; см. приписа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпі́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпісацца.

2. Зал. да прыпісваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпі́свацца несов., возвр., страд. припи́сываться; см. прыпіса́цца, прыпі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)