прыпяка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыпяка́нне
Р. прыпяка́ння
Д. прыпяка́нню
В. прыпяка́нне
Т. прыпяка́ннем
М. прыпяка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпяка́нне ср. прижига́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпякаць — прыпячы (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпячы́, -пяку́, -пячэ́ш, -пячэ́; -пячо́м, -печаце́, -пяку́ць; -пёк, -пякла́, -ло́; -пячы́; -пе́чаны; зак.

1. што. Патрымаўшы доўга на агні, жары, падпаліць; злёгку спячы, апячы.

П. пірагі.

П. руку прасам.

2. (1 і 2 ас. неўжыв). Моцна прыгрэць (пра сонца).

Кпоўдню прыпякло (безас.).

3. перан., безас., каму. Прыйсціся цяжка, крута.

Яму тут добра прыпякло.

4. што. Змазаць чым-н. пякучым.

П. парэз ёдам.

|| незак. прыпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыпяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прижига́ние прыпяка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижо́г м., техн. прыпяка́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўтэрыза́цыя

(ад гр. kauter = распаленае жалеза)

метад лячэбнага разбурэння тканак; прыпяканне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электракаагуля́цыя

(ад электра- + каагуляцыя)

прыпяканне тканак электрычным токам з мэтай знішчэння хвароблівага ўтварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гальванака́ўстыка

(ад гальвана- + каўстыка)

1) прыпяканне тканак цела металічнымі наканечнікамі, разагрэтымі электрычным токам, напр. пры выдаленні паліпаў;

2) траўленне малюнка на метале электрычным токам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wypalanie

н.

1. абпальванне, выпальванне;

wypalanie cegieł — абпальванне цэглы;

wypalanie naczyń glinianych — абпальванне глінянага посуду;

2. мед. прыпяканне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)