прыпраўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпраўля́ю |
прыпраўля́ем |
| 2-я ас. |
прыпраўля́еш |
прыпраўля́еце |
| 3-я ас. |
прыпраўля́е |
прыпраўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпраўля́ў |
прыпраўля́лі |
| ж. |
прыпраўля́ла |
| н. |
прыпраўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпраўля́й |
прыпраўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпраўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпраўля́ць несов.
1. кул. приправля́ть, заправля́ть; сда́бривать;
2. перен. (дополнять) приправля́ть;
3. полигр. приправля́ть; приде́лывать, прила́живать;
1-4 см. прыпра́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да прыправіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпра́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак., што.
1. чым. Прыбавіць чаго-н. для смаку (да стравы).
П. суп таматам.
2. Прыладзіць, прымацаваць.
П. пастронкі да ворчыка.
|| незак. прыпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпра́віць, прыпраўля́ць
1. кул. (страву) würzen vt, hinzútun* vt, zúsetzen vt; перан. (мову) würzen vt;
3. палігр. zúrichten vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сдо́бить несов. прыпраўля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпраўля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да прыпраўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приправля́ть несов., в разн. знач. прыпраўля́ць;
приправля́ть суп тома́том прыпраўля́ць суп тама́там;
приправля́ть речь остро́тами перен., разг. прыпраўля́ць размо́ву до́сціпамі (дасці́пнымі вы́разамі, жа́ртамі);
приправля́ть набо́р тип. прыпраўля́ць набо́р;
приправля́ть резе́ц прыпраўля́ць разе́ц;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпра́ўка, ‑і, ДМ ‑праўцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. прыпраўляць — прыправіць (у 2, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flavour2 [ˈfleɪvə] v. прыпраўля́ць, запраўля́ць (ежу)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)