прыніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыніка́ю прыніка́ем
2-я ас. прыніка́еш прыніка́еце
3-я ас. прыніка́е прыніка́юць
Прошлы час
м. прыніка́ў прыніка́лі
ж. прыніка́ла
н. прыніка́ла
Загадны лад
2-я ас. прыніка́й прыніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыніка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пры нікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыні́кнуць, -ну, -неш, -не; -нік, -кла; -ні́; зак., да каго-чаго.

Прыціснуцца, прыпасці.

П. да зямлі.

|| незак. прыніка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

squat

[skwɑ:t]

1.

v.i. squatted, squattting

1) прысяда́ць на ку́кішкі; сядзе́ць на ку́кішках

2) прыніка́ць, прыпада́ць да зямлі́ (пра зьвяра́)

3) самаво́льна асяля́цца на чужо́й кватэ́ры

2.

adj.

1) каржакава́ты; прыса́дзісты

2) прыплю́снуты

3.

n.

1) сядзе́ньне на ку́кішках n.

2) самаво́льнае асяле́ньне; нара́, бярло́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ні́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

1. Схіляцца, нахіляцца, апускацца. На балоце нікнуць лозы, Вецер ломіць гай. Колас. У глыбокай зямлянцы, недзе пад густым ельнікам, пры скупым святле.. лямпы ніклі над сталом тры галавы. Асіпенка. // Прынікаць, хіліцца да каго‑, чаго‑н. Халодны бруснічнік суцішае боль пацёртай нагі, мякка нікне галава да пушыстага моху ўгрэтай сонцам купіны. Лынькоў. Ніклі да зямлі кволыя сцяблінкі пшаніцы, падалі ў пякучы прысак пажоўклыя калівы бульбы. Кандрусевіч. // (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Вянуць. Па дарогах, па сцяжынках Ходзіць страшны Сухавей. Дзе дыхне — там нікнуць травы. Парахневіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Станавіцца слабейшым па сіле праяўлення; слабець. [Ганс] гатовы ўскрыкнуць, зваць на дапамогу, але адчувае, як нікне, прападае голас. Лынькоў. Мне цяпер уявіць немагчыма — Нікне розум, маўчыць ўяўленне. Дзяргай.

3. перан. Знікаць. Сымон бярэ .. [Зоську] за руку і абое нікнуць у цемнаце. Купала. Бялее пад нагамі дарога, што спускаецца з гары да моста і недзе нікне там. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)