прыміра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыміра́юся прыміра́емся
2-я ас. прыміра́ешся прыміра́ецеся
3-я ас. прыміра́ецца прыміра́юцца
Прошлы час
м. прыміра́ўся прыміра́ліся
ж. прыміра́лася
н. прыміра́лася
Загадны лад
2-я ас. прыміра́йся прыміра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыміра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыміра́цца несов.

1. в разн. знач. примиря́ться, мири́ться;

2. страд. примиря́ться, мири́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прымірыцца.

2. Зал. да прыміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примиря́ться возвр., страд. прыміра́цца; міры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умиротворя́ться возвр., страд. прыміра́цца, заміра́цца; супако́йвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымірэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыміраць — прымірыць і прымірацца — прымірыцца (у 1 знач.).

2. Стан паводле дзеясл. прымірацца — прымірыцца (у 2 знач.). Язык .. [Чыкілевіча] казаў аб прымірэнні з горкаю доляю, а мыслі напружана шукалі спосабу самай жорсткай помсты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыміру́ся прымі́рымся
2-я ас. прымі́рышся прымі́рыцеся
3-я ас. прымі́рыцца прымі́рацца
Прошлы час
м. прыміры́ўся прыміры́ліся
ж. прыміры́лася
н. прыміры́лася
Загадны лад
2-я ас. прыміры́ся прыміры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыміры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суцяша́цца sich trösten; sich ábfinden* (чым-н. mit D) (задавольвацца, прымірацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rezygnować

незак.

1. адракацца, адмаўляцца;

rezygnować ze stanowiska — пайсці ў адстаўку;

2. прымірацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

міры́цца, міруся, мірышся, мірыцца; незак.

1. з кім і без дап. Спыняць сварку, пачынаць жыць у згодзе. [Сімон:] — Вось і добра, што прыйшлі мірыцца. Пасварыліся і памірыліся. Самуйлёнак.

2. з чым. Цярпіма адносіцца да чаго‑н.; прымірацца з чым‑н. Колас, як і Купала, стварае ў паэзіі вобраз селяніна, які не хоча, не можа далей мірыцца са сваім рабскім становішчам. Навуменка. Дасталося пазней і Алесю за тое, што не быў настойлівым, мірыўся з недахопамі, не абапіраўся на калектыў. Шыцік. Ціхон Ціхонавіч не ўмеў крыўдзіцца і мірыўся з усім, што тварылася дома. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)