прыміна́ць гл. прымяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыміна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыміна́ю прыміна́ем
2-я ас. прыміна́еш прыміна́еце
3-я ас. прыміна́е прыміна́юць
Прошлы час
м. прыміна́ў прыміна́лі
ж. прыміна́ла
н. прыміна́ла
Загадны лад
2-я ас. прыміна́й прыміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыміна́ць несов. примина́ть; см. прымя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Прыціснуўшыся зверху, трохі змяць.

П. траву.

|| незак. прыміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примина́ть несов. (к примя́ть) прыміна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміна́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прымяцца.

2. Зал. да прымінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміна́цца несов., возвр., страд. примина́ться; см. прымя́цца, прыміна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́птваць (ціснуць уніз) níederdrücken vt (прымінаць); (прымяць) níedertreten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тапта́ць

1. (прымінаць нагамі) zertréten* vt, zerdrücken vt; stámpfen vt (трамбаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)