прымя́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымя́ты прымя́тая прымя́тае прымя́тыя
Р. прымя́тага прымя́тай
прымя́тае		 прымя́тага прымя́тых
Д. прымя́таму прымя́тай прымя́таму прымя́тым
В. прымя́ты (неадуш.)
прымя́тага (адуш.)		 прымя́тую прымя́тае прымя́тыя (неадуш.)
прымя́тых (адуш.)
Т. прымя́тым прымя́тай
прымя́таю		 прымя́тым прымя́тымі
М. прымя́тым прымя́тай прымя́тым прымя́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымя́ты прымя́тая прымя́тае прымя́тыя
Р. прымя́тага прымя́тай
прымя́тае		 прымя́тага прымя́тых
Д. прымя́таму прымя́тай прымя́таму прымя́тым
В. прымя́ты (неадуш.)
прымя́тага (адуш.)		 прымя́тую прымя́тае прымя́тыя (неадуш.)
прымя́тых (адуш.)
Т. прымя́тым прымя́тай
прымя́таю		 прымя́тым прымя́тымі
М. прымя́тым прымя́тай прымя́тым прымя́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымя́ты прымя́тая прымя́тае прымя́тыя
Р. прымя́тага прымя́тай
прымя́тае		 прымя́тага прымя́тых
Д. прымя́таму прымя́тай прымя́таму прымя́тым
В. прымя́ты (неадуш.)
прымя́тага (адуш.)		 прымя́тую прымя́тае прымя́тыя (неадуш.)
прымя́тых (адуш.)
Т. прымя́тым прымя́тай
прымя́таю		 прымя́тым прымя́тымі
М. прымя́тым прымя́тай прымя́тым прымя́тых

Кароткая форма: прымя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымя́ты примя́тый; см. прымя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымя́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прымяць.

2. у знач. прым. Які прымялі; трохі змяты. На тым месцы, дзе .. [Ніна] ляжала, цяпер застаўся след прымятай травы ды кусток спелых расціснутых суніц. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примя́тый прымя́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абседзець.

2. у знач. прым. Прымяты ад доўгага сядзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытапта́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прытаптаць.

2. у знач. прым. Прымяты, прыціснуты ў часе хады. Пад ногі на дарозе стала [трапляцца] пагнутая і прытаптаная жоўтая папараць і сіне-ружовы верас. Пташнікаў. Каб суняць дыханне, Алесь трохі прайшоўся па прытаптанай абочыне і прысеў. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расплю́шчаны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расплюшчыць ​1.

2. у знач. прым. Раскрыты, адкрыты (пра вочы). Аляксандра Пятроўна ляжала з расплюшчанымі вачыма, намагалася заснуць, але не магла. Каршукоў.

расплю́шчаны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расплюшчыць ​2.

2. у знач. прым. Плоскі, прымяты. П адагнаў лодку, .. глянуў на Марусава з-пад казырка мокрай, расплюшчанай шапкі. М. Стральцоў. // Расціснуты, раструшчаны. На падлозе расплюшчаная каробка тэлефона, раструшчаны нагамі тынк. Навуменка. У руцэ ў мяне расплюшчаная ліпкая цукерка, загорнутая ў бліскучую паперку. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)