прымя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымя́ты прымя́тая прымя́тае прымя́тыя
Р. прымя́тага прымя́тай
прымя́тае		 прымя́тага прымя́тых
Д. прымя́таму прымя́тай прымя́таму прымя́тым
В. прымя́ты (неадуш.)
прымя́тага (адуш.)		 прымя́тую прымя́тае прымя́тыя (неадуш.)
прымя́тых (адуш.)
Т. прымя́тым прымя́тай
прымя́таю		 прымя́тым прымя́тымі
М. прымя́тым прымя́тай прымя́тым прымя́тых

Кароткая форма: прымя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)