Разм. Асвоіўшыся, набыць навык, спрыт у чым‑н.; прыстасавацца. Пачаў [Лёнька] тачкі з растворам адвозіць. Канечне, цяжка было. Іншы раз на паўдарозе абарочваў якую, але з цягам часу прылаўчыўся.Гроднеў.Крыху замінала вінтоўка, але скора [Сяргей] прылаўчыўся паўзці з вінтоўкаю.Колас.// Злаўчыцца. Сапёр, прылаўчыўшыся і падхапіўшы адной рукой камісара, перацягнуў яго ў густы арэшнік.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прылаўчы́ццаразм. sich ánpassen (дачаго-н.D), sich ríchten (nach D), sich gewöhnen (an A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прылаўча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак.дапрылаўчыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приловчи́тьсясов., разг.прылаўчы́цца, напрактыкава́цца (на чым), налажы́цца, прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́(на чым); (изловчиться) злаўчы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налаўчы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
1.зінф., чым, чаму і без дап. Набыць навык, спрыт у якой‑н. справе; навучыцца рабіць што‑н. Палонны найбольш трапляў гаварыць па-польску, але за год налаўчыўся ўжо крыху і па-тутэйшаму.Чорны.З дзіцячых гадоў яшчэ Павел палюбіў лыжы.. А калі пасталеў, ён так налаўчыўся хадзіць на іх, што рэдка хто мог яго абагнаць.Шахавец.[Язэп] не налаўчыўся яшчэ працаваць адной рукой, таму нават адзяваўся марудна, злаваў на сваё няўмельства.Асіпенка.
2.без дап.Разм. Злаўчыцца, прылаўчыцца. Турок упёрся ў зямлю, налаўчыўся і ўсім целам рынуўся на немца.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)