прыкруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкручу́ прыкру́цім
2-я ас. прыкру́ціш прыкру́ціце
3-я ас. прыкру́ціць прыкру́цяць
Прошлы час
м. прыкруці́ў прыкруці́лі
ж. прыкруці́ла
н. прыкруці́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкруці́ прыкруці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкруці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Прышрубаваць, прымацаваць пры дапамозе шрубы, балта і пад.

П. гайку. П. засаўку да дзвярэй.

2. Закручваючы, прымацаваць, прывязаць.

П. рукі да спіны.

3. Круцячы, убавіць, укараціць.

П. кнот у лямпе.

|| незак. прыкру́чваць, -аю -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкруці́ць сов.

1. (завинтить) приверну́ть;

п. га́йку — приверну́ть га́йку;

2. (прикрепить с помощью винта) привинти́ть, приверну́ть;

3. (привязать, закручивая) прикрути́ть, приверну́ть;

4. (вертя, убавить) прикрути́ть;

п. кнот у ля́мпе — прикрути́ть (приверну́ть) фити́ль в ла́мпе;

п. кран — прикрути́ть (приверну́ть) кран

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Прышрубаваць; закруціць. Прыкруціць гайку. // Прымацаваць да чаго‑н. з дапамогай шрубы, балта і пад. Клін патрэбна было пазам пакінуць на правую па ходу цягніка рэйку і прыкруціць балтамі. Краўчанка.

2. Закручваючы, прымацаваць; прывязаць. Прыладзіў [Зіновій Цімафеевіч] пучок мачалы, дротам прыкруціў да кія. Важнецкі квач атрымаўся. Нядзведскі.

3. Закруціць трохі або тужэй; падкруціць. Прыкруціць кран. // Круцячы, пакручваючы (рычажок, ручку), зменшыць што‑н., збавіць сілу, моц чаго‑н. Прыкруціць кнот у лямпе. □ Андрэй запаліў вялікі калгасны ліхтар.., прыкруціў агонь — меншы не так патушыць вецер — і пайшоў на ферму. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкруці́ць, прыкру́чваць

1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);

3. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папрыкру́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыкруціць, прымацаваць усё, многае.

П. клямкі да дзвярэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прикрути́ть сов.

1. (привязать, закручивая) разг. прыкруці́ць, мног. папрыкру́чваць;

2. (убавить) прыкруці́ць;

прикрути́ть фити́ль прыкруці́ць кнот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкручваць — прыкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)