прызыва́цца гл. прызвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызыва́юся прызыва́емся
2-я ас. прызыва́ешся прызыва́ецеся
3-я ас. прызыва́ецца прызыва́юцца
Прошлы час
м. прызыва́ўся прызыва́ліся
ж. прызыва́лася
н. прызыва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызыва́цца несов., страд. (на военную службу) призыва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прызвацца.

2. Зал. да прызываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызыва́цца разм.

1. zum Militärdienst éinrücken;

2. зал. стан éinberufen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прызва́цца, -заву́ся, -заве́шся, -заве́цца; -завёмся, -завяце́ся, -заву́цца; -завіся; зак. (разм.).

Пайсці ў армію па прызыве.

|| незак. прызыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

призыва́ться

1. (на военную службу) прызыва́цца;

2. страд. зва́цца, клі́кацца; прызыва́цца; закліка́цца; см. призыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

enlist

[ɪnˈlɪst]

1.

v.t.

1) заліча́ць; прызыва́ць (на вайско́вую слу́жбу)

2) прыця́гваць (да не́йкае спра́вы), здабыва́ць падтры́мку або́ дапамо́гу

3) уно́сіць у сьпіс

2.

v.i.

1) паступа́ць, прызыва́цца (у во́йска)

2) далуча́цца да не́йкае спра́вы, дапамага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enter

[ˈentər]

v.t.

1) увахо́дзіць

He entered the house — Ён увайшо́ў у дом; прыхо́дзіць (у галаву́, пра ду́мку)

2) паступа́ць, заліча́цца

enter the university — заліча́цца ўва ўнівэрсытэ́т

to enter the army — прызыва́цца, ісьці́ (у во́йска); прыма́ць, запі́сваць (-ца) ў шко́лу

3) пачына́ць (пра́ктыку)

4) зано́сіць, упі́сваць, запі́сваць

•

- enter into

- enter upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

а́рмія, ‑і; Р мн. ‑ій; ж.

1. Сукупнасць узброеных (сухапутных. марскіх, паветраных) сіл дзяржавы. Савецкая Армія. Служыць у арміі. Прызывацца ў армію.

2. Сухапутныя ўзброеныя сілы (у адрозненне ад ваенна-марскіх і ваенна-паветраных сіл).

3. Злучэнне я некалькіх корпусаў або дывізія аднаго або некалькіх родаў войск, якія прызначаны для вядзення ваенных аперацый. Танкавая армія. Армія Заходняга фронту. Рэзервовая армія.

4. У дакастрычніцкай Расіі — асноўная маса сухапутных войск, якая не мела службовых прывілей, у адрозненне ад гвардыі.

5. перан.; каго-чаго. Вялікая колькасць людзей, аб’яднаных якой‑н. агульнай справай, прыкметай. Працоўная армія. Армія барацьбітоў за мір. Армія сельскіх настаўнікаў. □ Арміі грабароў і машын пайшлі ў наступленне на балоты. Лынькоў. // Вялікая колькасць каго‑н. Але гэта было нішто перад усёй колькасцю пінгвінавай арміі. Маўр.

•••

Дзеючая армія — часці арміі, якія ў час вайны знаходзяцца на фронце.

Кадравая армія — тое, што і кадравае войска (гл. войска).

Чырвоная Армія — назва Савецкай Арміі з 1918 да 1946 года.

[Фр. armée ад лац. armo — узбройваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)