прые́зджы, -ая, -ае.

Які прыехаў адкуль-н., не тутэйшы.

Пакой для прыезджых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прые́зджы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прые́зджы прые́зджая прые́зджае прые́зджыя
Р. прые́зджага прые́зджай
прые́зджае
прые́зджага прые́зджых
Д. прые́зджаму прые́зджай прые́зджаму прые́зджым
В. прые́зджы (неадуш.)
прые́зджага (адуш.)
прые́зджую прые́зджае прые́зджыя (неадуш.)
прые́зджых (адуш.)
Т. прые́зджым прые́зджай
прые́зджаю
прые́зджым прые́зджымі
М. прые́зджым прые́зджай прые́зджым прые́зджых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прые́зджы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. прые́зджы прые́зджыя
Р. прые́зджага прые́зджых
Д. прые́зджаму прые́зджым
В. прые́зджага прые́зджых
Т. прые́зджым прые́зджымі
М. прые́зджым прые́зджых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прые́зджы

1. прил. прие́зжий;

п. чалаве́к — прие́зжий челове́к;

2. в знач. сущ. прие́зжий; приезжа́ющий;

пако́й для ~джых — ко́мната для прие́зжих (приезжа́ющих)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прые́зджы, ‑ая, ‑ае.

Які прыехаў, прыбыў адкуль‑н. Вылі тут і штацкія гарадскія людзі, і прыезджыя сяляне, і вайскоўцы. Галавач. Частка прыезджых спецыялістаў толькі што ўсялілася ў новыя дамы. Кулакоўскі. // у знач. наз. прые́зджы, ‑ага, м.; прые́зджая, ‑ай, ж. Той (тая), хто прыехаў адкуль‑н. — Дайце ваш чамадан, я занясу яго ў пакой для прыезджых. Колас. — Хто гэта? — механічна спытаўся Багуцкі ў суседа.. — Прыезджы... З Берліна... Лічыцца спецам па службе пуці... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прые́зджы м. ngereiste (sub) m -n, -n, Zgereiste (sub) m -n, -n, Frmde (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тутэ́йшы, -ая, -ае.

Які родам з гэтай мясцовасці, жыве тут, не прыезджы.

Тутэйшыя жыхары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прие́зжий

1. прил. прые́зджы;

2. сущ. прые́зджы, -джага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нае́зжий разг. нае́зны; (приезжий) прые́зджы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyjezdny

прыезджы, заезджы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)