прыглушаць

прыглуша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыглуша́ць несов.

1. в разн. знач. приглуша́ть;

2. перен. (заглушать) приглуша́ть, подавля́ть;

3. слегка́ оглуша́ть;

1-3 см. прыглушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыглуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыглушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыглуша́ць, прыглушы́ць dämpfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыглушы́ць, -ушу́, -ўшыш, -ўшыць; -ўшаны; зак.

Зрабіць менш чутным, гучным, некалькі заглушыць (у 2—4 знач.).

П. матор.

|| незак. прыглуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыглу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приглуша́ть несов. прыглуша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праглу́шваць несов., см. прыглуша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыглуша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыглушыцца.

2. Зал. да прыглушаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыглушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшыба́ць

‘адбіваць, адломваць, шкодзіць што-небудзь, прыглушаць дзеянне чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum