1. да каго-чаго і без
2. да каго-чаго і без
3. Прывыкнуць глядзець у якіх
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. да каго-чаго і без
2. да каго-чаго і без
3. Прывыкнуць глядзець у якіх
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыгле́джуся | прыгле́дзімся | |
| прыгле́дзішся | прыгле́дзіцеся | |
| прыгле́дзіцца | прыгле́дзяцца | |
| Прошлы час | ||
| прыгле́дзеўся | прыгле́дзеліся | |
| прыгле́дзелася | ||
| прыгле́дзелася | ||
| Загадны лад | ||
| прыгле́дзься | прыгле́дзьцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыгле́дзеўшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. присмотре́ться, пригляде́ться; всмотре́ться, вгляде́ться;
2. (привыкнуть) присмотре́ться, пригляде́ться;
3. (надоесть) пригляде́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (угледзецца) áusspähen
2. (прывыкнуць) sich zuréchtfinden
3. (прывыкнуць) sich an éinen Ánblick gewöhnen, das Áuge an
4. (надакучыць) éines Ánblicks ǘberdrüssig wérden, éinen Ánblick satt háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
1. Уважліва паглядзець, каб добра ўбачыць, разгледзець.
2.
3. Прывыкнуць глядзець у якіх‑н. умовах (звычайна ў цемры).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пригляде́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присмотре́ться
1. (всмотреться) угле́дзецца,
хороше́нько присмотре́ться до́бра ўгле́дзецца (
2. (освоиться, привыкнуть)
присмотре́ться в темноте́
3. (наблюдая, понять)
присмотре́ться к рабо́те
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыглядзе́цца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгляда́цца, прыглядзе́цца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыгляда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)