прыгарну́цца, -арну́ся, -о́рнешся, -о́рнецца; -арніся; зак., да каго-чаго.

3 ласкаю, пяшчотай прытуліцца.

П. да шчакі маці.

|| незак. прыго́ртвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгарну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгарну́ся прыго́рнемся
2-я ас. прыго́рнешся прыго́рнецеся
3-я ас. прыго́рнецца прыго́рнуцца
Прошлы час
м. прыгарну́ўся прыгарну́ліся
ж. прыгарну́лася
н. прыгарну́лася
Загадны лад
2-я ас. прыгарні́ся прыгарні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгарну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгарну́цца сов. прижа́ться, прильну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгарну́цца, ‑гарнуся, ‑горнешся, ‑горнецца; зак.

З ласкаю, пяшчотай прытуліцца да каго‑н. Я ўзяў на рукі маленькую Верачку.., прыгарнуўся шчакой да поўнай, ружовай шчочкі.. дзяўчынкі. Брыль. — Не ведаю, не ведаю, любы, — сказала.. [Алена] і прыгарнулася блізенька-блізенька да Івана. Сабаленка. // перан. Разм. Прыблізіцца, прымкнуць, далучыцца да каго‑, чаго‑н. Можа да калгаса прыгарнуся. Я на ўсе рукі, браток, майстар. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгарну́цца sich drücken (да каго-н., an A); sich (án)schmíegen (да каго-н. an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыго́ртвацца гл. прыгарнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыго́ртвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыгарнуцца.

2. Зал. да прыгортваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snuggle [ˈsnʌgl] v. тулі́цца, ла́шчыцца

snuggle up [ˌsnʌglˈʌp] phr. v. (to) прытулі́цца, прыхілі́цца, прыгарну́цца (да);

She sпuggled up in bed. Яна ўтульна скурчылася ў ложку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kúscheln

(sich) разм.

1) уту́льна ўле́гчыся

2) (an j-n) прытулі́цца, прыгарну́цца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыла́шчыцца, ‑лашчуся, ‑лашчышся, ‑лашчыцца; зак.

Праявіць ласку, пяшчоту да каго‑н.; з пяшчотай прыціснуцца, прыгарнуцца да каго‑, чаго‑н. Так выразна відаць былі зубчыкі лісця па цёмным небе, што хацелася пацягнуцца да іх рукой, дакрануцца да іх, прылашчыцца гарачай шчакой. Лынькоў. [Нэля:] — Да цябе ніколі прылашчыцца нельга. То ты на дзяжурства спяшаешся, то вапнай па самыя вушы заляпаны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)