прывіле́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывіле́йны |
прывіле́йная |
прывіле́йнае |
прывіле́йныя |
| Р. |
прывіле́йнага |
прывіле́йнай
прывіле́йнае |
прывіле́йнага |
прывіле́йных |
| Д. |
прывіле́йнаму |
прывіле́йнай |
прывіле́йнаму |
прывіле́йным |
| В. |
прывіле́йны (неадуш.)
прывіле́йнага (адуш.) |
прывіле́йную |
прывіле́йнае |
прывіле́йныя (неадуш.)
прывіле́йных (адуш.) |
| Т. |
прывіле́йным |
прывіле́йнай
прывіле́йнаю |
прывіле́йным |
прывіле́йнымі |
| М. |
прывіле́йным |
прывіле́йнай |
прывіле́йным |
прывіле́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывіле́йны (дающий привилегии) привилегиро́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывіле́йны privilegíert [-vi-] [bevórrechtet], bevórzugt, Vórzugs
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
привилегиро́ванный прывілеява́ны, прывіле́йны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывіле́йнасць ж. привилегиро́ванность; см. прывіле́йны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
privillegíert
[-vi-]
a прывілеява́ны, прывіле́йны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)