пры́вязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

У спалучэннях: на прывязі, на прывязь, з прывязі і пад.: тое, чым хто-н. прывязаны (рэмень, ланцуг і пад.).

Трымаць сабаку на прывязі.

Хадзіць на прывязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́вязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пры́вязь пры́вязі
Р. пры́вязі пры́вязей
пры́вязяў
Д. пры́вязі пры́вязям
В. пры́вязь пры́вязі
Т. пры́вяззю пры́вязямі
М. пры́вязі пры́вязях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́вязь ж.

1. при́вязь;

трыма́ць на ~зі — держа́ть на при́вязи;

хадзі́ць на ~зі — ходи́ть на при́вязи;

2. (приспособление для привязывания лошадей) ко́новязь;

◊ трыма́ць язы́к на ~зі — держа́ть язы́к на при́вязи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́вязь, ‑і, ж.

1. Вяроўка, рэмень, ланцуг і пад., якімі прывязваюць, прымацоўваюць каго‑, што‑н. Ласяня тупала каля дубка, нарабіла сарвацца з прывязі. С. Александровіч. Прыгледзеўшыся, .. [Андрэй] убачыў, што хтось адвязвае цялё, якое пасвілася на прывязі. Дуброўскі.

2. Прыстасаванне для прывязвання жывёлы на адкрытым месцы. Разагнацца не было дзе. Я аб’ехаў вакол прывязі. Якімовіч.

•••

Трымаць язык на прывязі гл. трымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́вязь ж. Léine f -, -n, Strick m -(e)s, -e;

трыма́ць на пры́вязі an der Léine hálten* [führen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

при́вязь пры́вязь, -зі ж.;

◊

держа́ть язы́к на при́вязи трыма́ць язы́к на пры́вязі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. чаго. Нарыхтаваць, зрабіць шляхам вязання.

Н. шапак.

Н. венікаў.

2. каго (што). Прымацаваць, узяць на прывязь.

Н. каня на лузе.

3. перан., каго-што каму. Прымусіць каго-н. прыняць або зрабіць што-н. супраць яго волі, жадання.

Н. сваю думку.

Н. бой.

|| незак. навя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tether​1 [ˈteðə] n. вяро́ўка, пры́вязь, пу́ты

♦

come to the end of one’s tether infml дайсці́ да канца́; дайсці́ да кра́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазрыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Сарвацца, парваўшы прывязь — пра ўсіх, многіх. Пазрываліся сабакі з ланцугоў.

2. Пападаць уніз, не ўтрымаўшыся на чым‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. З гары пазрывалася каменне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tether

[ˈteðər]

1.

n.

вяро́ўка, пры́вязь f.

2.

v.t.

прывя́зваць

•

- at the end of one’s tether

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)