прываро́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прываро́тнік прываро́тнікі
Р. прываро́тніка прываро́тнікаў
Д. прываро́тніку прываро́тнікам
В. прываро́тнік прываро́тнікі
Т. прываро́тнікам прываро́тнікамі
М. прываро́тніку прываро́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прываро́тнік м., анат. привра́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прываро́тнік, ‑а, м.

Месца пераходу страўніка ў дванаццаціперсную кішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odźwiernik

м. анат. прываротнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpust, ~u

м.

1. тэх. паз, фальц;

2. анат. прываротнік;

wpust żołądka — прываротнік страўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

привра́тник м.

1. бра́мнік, -ка м.; вартаўні́к пры варо́тах;

2. анат. прываро́тнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілары́чны

(ад гр. pyloros = прываротнік)

звязаны з заднім аддзелам стрававальных органаў жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пілараспа́зма

(ад гр. pyloros = прываротнік + спазма)

спазма выходнай часткі страўніка пры неўрозах, язве страўніка і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піларастэно́з

(ад гр. pyloros = прываротнік + стэноз)

звужэнне выходнай часткі страўніка пры язве страўніка, пухлінах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)