прыбыткі - Пошук

Прыбы́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыбыткі (в.) 3/552 (к.); 8/593

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Прыбыткі

т. 13, с. 56

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бру́та-прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Éinkünfte

pl дахо́ды, прыбы́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

halves [hɑ:vz] pl. → half¹;

go halves дзялі́ць ро́ўна напала́м (прыбыткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манапалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Заснаваны на прынцыпах манаполіі. Манапалістычныя прыбыткі.

2. Які мае адносіны да манаполіі (у 2 знач.). Трэсты, канцэрны, картэлі з’яўляюцца манапалістычнымі саюзамі капіталістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́та¹

(іт. meta = палавіна)

здзелка, удзельнікі якой дзеляць папалам прыбыткі і страты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

przynosić

незак. прыносіць;

przynosić zyski — даваць прыбыткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum