прыблу́дны, -ая, -ае (разм.).

Які выпадкова зайшоў куды-н., апынуўся дзе-н. (у чужым месцы, доме, статку).

Прыблудная авечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыблу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыблу́дны прыблу́дная прыблу́днае прыблу́дныя
Р. прыблу́днага прыблу́днай
прыблу́днае		 прыблу́днага прыблу́дных
Д. прыблу́днаму прыблу́днай прыблу́днаму прыблу́дным
В. прыблу́дны (неадуш.)
прыблу́днага (адуш.)		 прыблу́дную прыблу́днае прыблу́дныя (неадуш.)
прыблу́дных (адуш.)
Т. прыблу́дным прыблу́днай
прыблу́днаю		 прыблу́дным прыблу́днымі
М. прыблу́дным прыблу́днай прыблу́дным прыблу́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыблу́дны (о животном, случайно забредшем куда-л.) приблу́дный;

~ная аве́чка — приблу́дная овца́;

п. саба́ка — приблу́дная соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыблу́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прыстаў да чужога статка, двара, хаты і пад. Прыблудная асечка. Прыблудны сабака. // Які далучыўся да якой‑н. групы, прыстаў да якога‑н. месца (пра чалавека). [Цымбалюк:] Ты тут чужы, прыблудны! Маўзон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблу́дны verírrt; zúgelaufen (пра жывёл);

прыблу́дны саба́ка ein zúgelaufener Hund

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приблуди́вшийся прил. прыблу́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приблу́дный (забредший) прыблу́дны;

приблу́дная овца́ прыблу́дная аве́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблу́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які апынуўся дзе‑н. выпадкова; не тутэйшы, прыблудны. [На галіне] нагледзелі сабе месца адпачываць удзень ад клапатлівай стомы палявыя каршачкі і заблудныя здалёку птушкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zabłąkany

zabłąkan|y

1. які заблудзіў;

2. заблудны; прыблудны;

~а kula — шалёная куля;

~y pies — прыблудны сабака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stray​2 [streɪ]adj.

1. бяздо́мны; прыблу́дны; бадзя́жны, валацу́жны

2. рэ́дкі, выпадко́вы;

a stray bullet шалёная ку́ля;

a few stray taxis не́калькі выпадко́вых таксі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)