прыахво́ціць, -о́чу, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак., каго (што) і да чаго (разм.).

Выклікаць у каго-н. ахвоту да чаго-н.

П. дзяцей да чытання.

|| незак. прыахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. прыахво́ціцца, -о́чуся, -о́цішся, -о́ціцца; незак. прыахво́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыахво́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чу прыахво́цім
2-я ас. прыахво́ціш прыахво́ціце
3-я ас. прыахво́ціць прыахво́цяць
Прошлы час
м. прыахво́ціў прыахво́цілі
ж. прыахво́ціла
н. прыахво́ціла
Загадны лад
2-я ас. прыахво́ць прыахво́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыахво́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыахво́ціць (да чаго) сов. приохо́тить (к чему), пристрасти́ть (к чему);

п. да чыта́ння — приохо́тить (пристрасти́ть) к чте́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́ціць, ‑вочу, ‑воціш, ‑воціць; зак., каго-што.

Выклікаць у каго‑н. ахвоту да якога‑н. занятку. Дзед таксама стараўся прыахвоціць унука да кнігі. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приохо́тить сов., разг. прыахво́ціць, заахво́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыахвоціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыахво́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыахвоціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пристрасти́ть сов., разг. (склонить к чему-л.) заахво́ціць, прыахво́ціць; прывучы́ць; уцягну́ць (у што);

пристрасти́ть к кни́гам заахво́ціць (прыахво́ціць) да кніг;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́чваць (да чаго) несов. приохо́чивать (к чему); см. прыахво́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыахво́чаны (да чаго) приохо́ченный (к чему), пристращённый (к чему); см. прыахво́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)