прыадзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты; зак., каго (што).
Адзець у добрае адзенне, прыбраць (разм.).
П. дзяўчыну.
|| звар. прыадзе́цца, -е́нуся, -е́нешся, -е́нецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыадзе́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыадзе́ну |
прыадзе́нем |
| 2-я ас. |
прыадзе́неш |
прыадзе́неце |
| 3-я ас. |
прыадзе́не |
прыадзе́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыадзе́ў |
прыадзе́лі |
| ж. |
прыадзе́ла |
| н. |
прыадзе́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыадзе́нь |
прыадзе́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыадзе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыадзе́ць сов. приоде́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыадзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., каго.
Разм. Забяспечыць адзежай. Праўда, хлопца прыадзелі, Далі Хаімаў каптан. Колас. // Адзець лепш, чым звычайна; адзець прыгожа, па-святочнаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поприоде́ть сов., разг. прыадзе́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приоде́ть сов., разг.
1. прыадзе́ць;
2. (принарядить) прыадзе́ць, прыбра́ць, мног. папрыбіра́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыадзе́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыадзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przyodziać
зак. прыадзець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прыхаху́ліцца ’хутка і з большага прывесці сябе ў парадак’ (Янк. 3.), прыхухо́ліцца ’прыхарашыцца, прыбрацца, прыадзецца’ (Нар. Гом.). Рус. смал. прихаху́литься ’прыадзецца неакуратна, абы-як, спехам’, укр. прихаху́литися ’прыадзецца, прыбрацца’, прихаху́лити ’прыбраць, прыадзець, выстраіць’; ’прыбраць, упрыгожыць, навесці парадак, чысціню’. Таксама як ў рус. хохо́ниться ’прыбірацца’, хохо́нить ’прыбіраць’, хохо́ня ’франт’, для якіх Фасмер (4, 272) дапускае гукапераймальнае паходжанне. Прыставачнае ўтварэнне, у аснове якога рэдуплікацыя выклічніка ха (гл.). Сюды ж, відаць, з далейшым развіццём семантыкі прыхаху́ліць ’забіць’ (пух., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)