пруцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца нягнуткім; карчанець.

П. ад холаду.

|| зак. апруцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (разм.) і спруцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пруцяне́ю пруцяне́ем
2-я ас. пруцяне́еш пруцяне́еце
3-я ас. пруцяне́е пруцяне́юць
Прошлы час
м. пруцяне́ў пруцяне́лі
ж. пруцяне́ла
н. пруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час пруцяне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пруцяне́ць несов. деревене́ть; кочене́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пруцяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца нягнуткім, нерухомым; карчанець. Пруцянець ад холаду. □ Млелі рукі, пруцянелі ў каленях ногі, замірала сэрца, а Юля ўсё лезла і лезла, стараючыся не глядзець уніз. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пруцяне́ць erstárren vi (s), steif wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пруцяне́ць ’станавіцца нягнуткім, нерухомым; карчанець’ (ТСБМ). Гл. апруцянець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апруцяне́ць гл. пруцянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спруцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

1. гл. пруцянець.

2. Памерці, акалець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

drewniec

незак. дзеравянець; пруцянець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дранцвець, млець, пруцянець; дзеравянець (разм.); мярцвець, нямець (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)