пружи́на прям., перен. спружы́на, -ны ж.;

часова́я пружи́на гадзінні́кавая спружы́на;

боева́я пружи́на воен. баява́я спружы́на;

он явля́ется гла́вной пружи́ной в э́том де́ле ён з’яўля́ецца гало́ўнай спружы́най у гэ́тай спра́ве;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спружы́на ж., прям., перен. пружи́на;

баява́я с.воен. боева́я пружи́на;

ён з’яўля́ецца гало́ўнай ~най у гэ́тай спра́ве — он явля́ется гла́вной пружи́ной в э́том де́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́хаць несов.

1. в разн. знач. дви́гать;

спружы́на ру́хае механі́зм гадзі́ннікапружи́на дви́жет механи́зм часо́в;

р. наву́ку — дви́гать нау́ку;

2. шевели́ть;

р. па́льцамі — шевели́ть па́льцами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пружы́на ’спружына’ (Скарбы), ’прыстасаванне для лоўлі дзікіх качак і звяроў’ (ТС). Рус., укр. пружи́на, польск. sprężyna, prężyna ’спружына’, в.-луж. pružina, н.-луж. pšužyna ’дзяржанне лука’, чэш. pružina ’прут’, славен. próžina ’спружына’, серб.-харв. пру̏жина ’будан (з галінак)’, балг. пръжи́на ’шост для ўмацавання снапоў на возе’. Прасл. *prǫžina (Трубачоў, Этимология–1963, 20), якое, паводле БЕР (5, 821–822), ад прасл. *prǫgъ (гл. пруг) з павелічальным суф. ‑ina. Інакш Махэк₂ (488): славянскае слова лічыць дэрыватам з суф. ‑ina ад прыметніка pružný, якое ад прасл. *pružiti, звязанага з прасл. *prǫgъ, *prǫga (гл. пруга). Гл. яшчэ Фасмер, 3, 389. Сюды ж пружы́нка ’ручны рыхліцель’, ’спружыноўка’ (Мат. Маг.). Гл. спружына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перакруці́цца сов.

1. перекрути́ться;

пружы́на ў гадзі́нніку ~ці́ласяпружи́на в часа́х перекрути́лась;

2. перекрути́ться; переверну́ться; перекувырну́ться;

3. перекрути́ться; закрути́ться;

ле́йцы ~ці́ліся — во́жжи перекрути́лись;

4. переверну́ться; поверну́ться; перекрути́ться;

п. на адно́й назе́ — переверну́ться (поверну́ться) на одно́й ноге́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туго́й

1. в разн. знач. тугі́;

туга́я пружи́на туга́я спружы́на;

туго́й мяч тугі́ мяч;

туги́е ко́сы тугі́я ко́сы;

туга́я струна́ туга́я струна́;

2. (неподатливый) нячу́лы, непамярко́ўны; (скупой) скупы́;

туго́й на́ ухо тугі́ на ву́ха, недачува́е;

туго́й кошелёк тугі́ кашалёк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баявы́ в разн. знач. боево́й;

б. патро́н — боево́й патро́н;

б. пара́дак — боево́й поря́док;

б. тава́рыш — боево́й това́рищ;

б. хло́пец — боево́й па́рень;

~вая тэ́ма — боева́я те́ма;

а́я гало́ўка — боева́я голо́вка;

а́я — спружы́на боева́я пружи́на;

б. лісто́к — боево́й листо́к;

о́е хрышчэ́нне — боево́е креще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тугі́

1. туго́й;

туга́я струна́ — туга́я струна́;

туга́я спружы́на — туга́я пружи́на;

т. каўне́рык — туго́й воротничо́к;

2. (плотно набитый) туго́й, пло́тный;

т. кашалёк — туго́й кошелёк;

3. (о тесте) круто́й;

4. разг. (медленный и трудный) туго́й;

т. рост азі́мых — туго́й рост ози́мых;

т. на ву́ха — туго́й на́ ухо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дви́гать несов.

1. (перемещать) су́нуць, со́ваць, со́ўгаць; (тащить) цягну́ць; (толкать) штурха́ць, пхаць;

дви́гать столы́ со́ваць сталы́;

2. (приводить в движение) ру́хаць;

пружи́на дви́жет механи́зм часо́в спружы́на ру́хае механі́зм гадзі́нніка;

3. (шевелить) варушы́ць, кра́таць;

дви́гать па́льцами варушы́ць (кра́таць) па́льцамі;

4. (заставлять идти вперёд, направлять) ру́хаць;

дви́гать войска́ на неприя́теля ру́хаць во́йскі на во́рага;

5. перен. ру́хаць;

дви́гать нау́ку ру́хаць наву́ку;

6. перен. (побуждать) кірава́ць (кім, чым), накіро́ўваць (каго, што);

им дви́жет чу́вство сострада́ния ім кіру́е (яго́ накіро́ўвае) пачуццё спага́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)