про́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́чнік про́чнікі
Р. про́чніка про́чнікаў
Д. про́чніку про́чнікам
В. про́чніка про́чнікаў
Т. про́чнікам про́чнікамі
М. про́чніку про́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)