про́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| про́чнік | про́чнікі | |
| про́чніка | про́чнікаў | |
| про́чніку | про́чнікам | |
| про́чніка | про́чнікаў | |
| про́чнікам | про́чнікамі | |
| про́чніку | про́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)