прота-, прата-

(гр. protos = першы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «першапачатковы, першасны», «вышэйшы, старэйшы, галоўны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прота...

т. 13, с. 41

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прата... (гл. прота...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «прота...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: пратапоп, прататып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прота..., (а таксама прата...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: 1) словам: «першапачатковы», «першасны», напрыклад: протагісторыя, протанеаліт, прататып; 2) словам: «вышэйшы», «старэйшы», «галоўны», напрыклад: протадыякан, протаіерэй, пратапоп.

[Грэч. prōtos — першы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прота... (а таксама прата...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:

1) першасны, першапачатковы, напр.: протагісторыя, протанеаліт;

2) старшынство ў царкоўным чыне, напр.: протадыякан, протаіерэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прата..., (гл. прота...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «прота...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: пратапоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прата-

гл. прота-.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

протадыя́кан

(ад прота- + дыякан)

дыякан вышэйшага чыну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

протазаало́гія

(ад прота- + заалогія)

тое, што і пратысталогія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

протанеалі́т

(ад прота- + неаліт)

тое, што і мезаліт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)