про́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́ст прасты́
Р. про́сту прасто́ў
Д. про́сту праста́м
В. про́ст прасты́
Т. про́стам праста́мі
М. про́сце праста́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прост, ‑у, М ‑сце, м.

Абл. Рад роўна складзенага на ржышчы зжатага не звязанага ў снапы збожжа. Жыта кладзецца роўным простам. Гартны. Увесь дзень людзі і сушыліся — мэдлікі разварушвалі, прост варочалі, у снапы вязалі, жалі. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прост1 ’рад роўна пакладзенага на іржышчы зжатага, не звязанага ў снапы збожжа’, ’поле з такім разасланым збожжам’ (ТСБМ, Выг.), пакладка на прост (нараўл., ДАБМ, камент., 872). Польск. na prost ’накладка на прост’. Да про́сты.

Прост2, про́стік, про́шчыня ’тэхніка ткання, калі кожная нітка ўтка пераплятаецца з кожнай ніткай асновы пад прамым вуглом’ (Уладз.). Рус. пск. про́стка ’простае палатно ў дзве ніці’. Да про́сты ’прамы’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

проста́праст

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
проста́праст - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Прастаста́віць ’ставіць перпендыкулярна ці амаль перпендыкулярна’ (Янк. 3.). Складанае слова з прост (гл. про́сты) і ста́віць. Параўн. яшчэ прастава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прастэ́ ’нажатае збожжа не ў снапах’ (Сцяшк. МГ). Да прост1 (гл.); тут, відаць, мн. л. з дыялектным канчаткам э́ на месцы ы́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́ставар ’вакса’ (Касп.). Утварэнне ад кораня прост (гл. просты) і вар, якое, мусіць, як і ў рус. вар, мае тут значэнне ’шавецкая смала’. Просты, магчыма, меў значэнне ’самаробны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́тураны прост. вы́туренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарла́сты прост. горла́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязму́жняя прост. безму́жняя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)