прола́з

1. (лаз) разг. прала́з, -зу м.;

2. разг., уст., см. прола́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прала́з м. прола́з, лазе́йка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Пралоз, пролаз ’месца выхаду вады між кустоў у час разліву’, ’праход у лазе для рыбы (у жаку)’ (ТС). З пралаз (гл. пралаза, лазіць) з гіперкарэктным дыялектным о на месцы а і ад’ідэацыяй да лаза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)